- sallabaş
- sif.1. Başı əsən, daim aşağı sallanan. Sallabaş adam.2. məc. Mızı, adamın üzünə baxmayan, qəlbiqara.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
sallabaş — sf. 1) Başı sürekli sallanan 2) mec. Her sözü düşünmeden onaylayan … Çağatay Osmanlı Sözlük
baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük